پایگاه جمعیت همیاران
سلامت روان اجتماعی ایران
روانشناسی تبعیض چیست ؟

روانشناسی تبعیض، شاخه‌ای از روانشناسی اجتماعی است که به بررسی ریشه‌ها، فرآیندها و پیامدهای ذهنی و رفتاری تبعیض در انسان‌ها می‌پردازد.


عفت حیدری روانشناس اجتماعی
فرهنگ یار تاب آوری ایران

Psychology of Discrimination یعنی مطالعه و بررسی روانی و رفتاری تبعیض، دلایل ذهنی آن، و تأثیراتش بر فرد و جامعه.
تبعیض یکی از پدیده‌های پیچیده و در عین حال رایج در جوامع انسانی است.
روانشناسی تبعیض به مطالعه‌ی علمی فرایندهای ذهنی، عاطفی و اجتماعی پشت رفتارهای تبعیض‌آمیز اشاره دارد؛ یعنی بررسی اینکه چرا انسان‌ها بر اساس ویژگی‌هایی مانند نژاد، جنسیت، مذهب، سن یا طبقه اجتماعی با دیگران رفتار ناعادلانه‌ای دارند.

روانشناسی تبعیض یعنی مطالعه اینکه چرا انسان‌ها نسبت به بعضی افراد یا گروه‌ها رفتار متفاوت، ناعادلانه یا منفی دارند و چه عوامل ذهنی، احساسی و اجتماعی باعث این رفتار می‌شود.

از دید روانشناسی، تبعیض معمولاً حاصل **پیش‌داوری، کلیشه‌سازی و احساس برتری نسبت به گروه خود** است. مغز انسان تمایل دارد دنیا را به «ما» و «آنها» تقسیم کند. این تمایل در سطح ناخودآگاه می‌تواند باعث شود فرد، حتی بدون نیت بد، نسبت به دیگران قضاوت ناعادلانه داشته باشد.

بنابراین، روانشناسی تبعیض سعی دارد پاسخ دهد به اینکه:

* تبعیض از کجا می‌آید؟
* چرا برخی افراد بیشتر تبعیض می‌ورزند؟
* تبعیض چه تأثیری بر سلامت روان فرد و جامعه دارد؟
* و چگونه می‌توان با آموزش، همدلی و آگاهی، از آن پیشگیری کرد؟


روانشناسی تبعیض، علمی است که ذهن و رفتار انسان را در زمینه‌ی تفاوت‌گذاری ناعادلانه میان افراد بررسی می‌کند تا راه‌هایی برای کاهش پیش‌داوری و افزایش برابری در جامعه بیابد.





تقریباً همه‌ی ما در طول زندگی خود، به نوعی با تبعیض مواجه شده‌ایم؛ چه در نقش قربانی، چه در نقش کسی که ناآگاهانه تبعیض قائل شده است.
روانشناسی تبعیض به دنبال درک ریشه‌های ذهنی، عاطفی و اجتماعی این پدیده است تا بتواند راهکارهایی برای کاهش آن ارائه دهد.
در این مقاله، به زبان ساده و علمی بررسی می‌کنیم که چرا انسان‌ها تبعیض قائل می‌شوند، تبعیض چه تأثیری بر ذهن و جامعه دارد، و چگونه می‌توان آن را کاهش داد.

 تبعیض چیست؟

تبعیض به معنای رفتار ناعادلانه یا متفاوت با افراد بر اساس ویژگی‌هایی مانند جنسیت، نژاد، مذهب، سن، قومیت، وضعیت مالی، ظاهر، یا عقاید است. در واقع، تبعیض یعنی قضاوت و تصمیم‌گیری درباره‌ی افراد نه بر اساس توانایی‌ها و رفتارشان، بلکه بر اساس برچسب‌هایی که جامعه بر آنها می‌زند.

روانشناسان معتقدند تبعیض یک رفتار اجتماعی آموخته‌شده است، نه یک ویژگی ذاتی. یعنی انسان‌ها با تبعیض به دنیا نمی‌آیند، بلکه در طول زندگی از محیط، خانواده، رسانه‌ها و فرهنگ اطراف خود آن را یاد می‌گیرند.

 ریشه‌های روانشناختی تبعیض

برای درک روانشناسی تبعیض، باید به مغز و ذهن انسان نگاه کنیم. انسان موجودی اجتماعی است و تمایل دارد برای بقا، در گروه‌ها زندگی کند. این میل به تعلق داشتن باعث شکل‌گیری **"ما" و "آنها"** می‌شود. مغز انسان به طور طبیعی تمایل دارد بین اعضای گروه خود و گروه‌های دیگر تفاوت قائل شود. این تمایل اگر کنترل نشود، به تبعیض و پیش‌داوری منجر می‌شود.

۱. نظریه‌ی هویت اجتماعی

یکی از نظریه‌های مهم در روانشناسی تبعیض، **نظریه هویت اجتماعی** است. این نظریه می‌گوید افراد بخشی از هویت خود را از گروه‌هایی که در آن عضو هستند می‌گیرند. مثلاً کسی ممکن است خود را "ایرانی"، "زن"، "دانشجو" یا "مسلمان" بداند. وقتی افراد احساس می‌کنند گروهشان بهتر یا برتر از گروه دیگر است، تمایل به تبعیض نسبت به بیرون از گروه پیدا می‌کنند تا احساس ارزشمندی خود را حفظ کنند.

 ۲. پیش‌داوری و کلیشه‌سازی

مغز انسان برای درک سریع محیط از میانبرهای ذهنی استفاده می‌کند. یکی از این میانبرها **کلیشه‌سازی** است. کلیشه یعنی نسبت دادن ویژگی‌های خاص به کل اعضای یک گروه. مثلاً گفتن اینکه "همه‌ی مردها بی‌احساس‌اند" یا "همه‌ی زنان احساساتی‌اند". این کلیشه‌ها ممکن است ظاهراً بی‌ضرر باشند، اما در واقع ریشه‌ی بسیاری از تبعیض‌ها را شکل می‌دهند.

 ۳. ترس از تفاوت

انسان‌ها به طور طبیعی از ناشناخته‌ها می‌ترسند. وقتی با کسی روبه‌رو می‌شویم که ظاهر، زبان یا باورش با ما متفاوت است، مغز واکنش دفاعی نشان می‌دهد. این ترس گاهی باعث می‌شود فرد بدون آگاهی، رفتار تبعیض‌آمیز از خود بروز دهد. روانشناسان به این پدیده **"سوگیری ناخودآگاه"** می‌گویند.

 ۴. نیاز به برتری و کنترل

در برخی افراد، تمایل به برتری‌جویی و کنترل دیگران می‌تواند عامل تبعیض باشد. این افراد با تحقیر  دیگران احساس قدرت می‌کنند. چنین رفتاری معمولاً ریشه در ناامنی درونی و عقده‌های روانی دارد.



انواع تبعیض از دید روانشناسی

تبعیض شکل‌های گوناگونی دارد و در سطح‌های مختلف فردی، اجتماعی و سازمانی دیده می‌شود.

 تبعیض نژادی

یکی از قدیمی‌ترین و رایج‌ترین انواع تبعیض است. در تبعیض نژادی، افراد بر اساس رنگ پوست یا قومیت مورد قضاوت و رفتار متفاوت قرار می‌گیرند. این نوع تبعیض ریشه‌ی عمیقی در تاریخ بشر دارد و هنوز هم در بسیاری از کشورها وجود دارد.

 تبعیض جنسیتی

در این نوع تبعیض، جنسیت عامل برتری یا ضعف تلقی می‌شود. مثلاً تصور اینکه "مردها برای مدیریت بهترند" یا "زنان برای خانه‌داری ساخته شده‌اند". تبعیض جنسیتی هم مردان و هم زنان را در چارچوب‌های محدود قرار می‌دهد و مانع رشد فردی و اجتماعی می‌شود.

تبعیض سنی

این نوع تبعیض شامل رفتار ناعادلانه با افراد بر اساس سن آنهاست. مثلاً نادیده گرفتن افراد مسن در محیط کار یا تصور ناتوان بودن جوانان در تصمیم‌گیری.

 تبعیض اقتصادی و طبقاتی

در جوامع نابرابر، ثروت و طبقه اجتماعی به یکی از پایه‌های تبعیض تبدیل می‌شود. نگاه از بالا به پایین نسبت به افراد کم‌درآمد یا تمایل به برتری‌طلبی اقتصادی نمونه‌هایی از این تبعیض هستند.

 تبعیض مذهبی و فرهنگی

وقتی افراد به خاطر باورهای دینی یا فرهنگی متفاوت مورد قضاوت قرار می‌گیرند، نوعی تبعیض مذهبی اتفاق می‌افتد. این نوع تبعیض معمولاً با تعصب و جهل فرهنگی همراه است.



 تأثیرات روانی تبعیض بر فرد و جامعه

تبعیض فقط قربانیان را آسیب نمی‌زند؛ بلکه تبعیض‌کنندگان و کل جامعه نیز از آن زیان می‌بینند.

 تأثیر بر قربانیان تبعیض

افرادی که تبعیض را تجربه می‌کنند، معمولاً دچار **استرس مزمن، اضطراب، افسردگی و کاهش عزت نفس** می‌شوند. آنها احساس می‌کنند پذیرفته‌شده نیستند و گاهی حتی هویت خود را زیر سؤال می‌برند. در درازمدت، تبعیض می‌تواند به مشکلات روانی مانند خودکم‌بینی، پرخاشگری پنهان و انزوای اجتماعی منجر شود.

 تأثیر بر تبعیض‌کنندگان

کسی که تبعیض قائل می‌شود نیز از نظر روانی درگیر نوعی ناآگاهی و ترس است. او معمولاً ذهن بسته‌ای دارد، کمتر رشد فکری می‌کند و در روابط انسانی خود شکست می‌خورد. تبعیض باعث می‌شود انسان در دایره‌ی کوچکی از "ما" گرفتار شود و نتواند واقعیت وسیع‌تر جهان را ببیند.

 تأثیر بر جامعه

جامعه‌ای که در آن تبعیض رایج باشد، دچار **بی‌اعتمادی، خشونت، نابرابری و عقب‌ماندگی فرهنگی می‌شود. استعدادها نادیده گرفته می‌شوند و فرصت رشد برای همه برابر نیست. این موضوع مانع توسعه اجتماعی و اقتصادی می‌گردد.


 چرا مردم به رغم آگاهی، باز هم مرتکب  تبعیض میشوند؟

سؤال مهمی که روانشناسی تبعیض به آن می‌پردازد این است که چرا با وجود آموزش و آگاهی، هنوز تبعیض وجود دارد؟
پاسخ در ناخودآگاه انسان نهفته است.
بسیاری از تبعیض‌ها ناخودآگاهانه هستند.
افراد ممکن است خود را منصف بدانند، اما در موقعیت‌های خاص، تصمیم‌هایشان نشان دهد که سوگیری ذهنی دارند.

برای مثال، در آزمون‌های استخدامی، ممکن است دو رزومه مشابه دریافت شود، اما نام فردی که به نظر "آشنا"تر یا "متعلق به گروه ما" می‌آید، انتخاب شود.
این همان تبعیض پنهان است که ریشه در ذهن ناخودآگاه دارد.


 نقش محیط و فرهنگ در شکل‌گیری تبعیض

فرهنگ‌ها در شکل‌گیری و تداوم تبعیض نقش اساسی دارند. اگر در جامعه‌ای از کودکی شنیده شود که "برخی نژادها خطرناک‌اند" یا "زنان نباید فلان شغل را انجام دهند"، این باورها در ذهن نسل‌ها ماندگار می‌شود. رسانه‌ها، نظام آموزشی، خانواده و حتی زبان روزمره می‌توانند تبعیض را تقویت یا تضعیف کنند.

در جوامعی که آموزش بر پایه‌ی احترام به تفاوت‌ها و تفکر انتقادی است، میزان تبعیض بسیار کمتر است. برعکس، در جوامعی که ترس، تعصب و ناآگاهی رواج دارد، تبعیض رشد می‌کند.


 راهکارهای روانشناسی برای کاهش تبعیض

کاهش تبعیض نیازمند کار در دو سطح است:
درون فردی و اجتماعی.
روانشناسی راهکارهای متعددی برای اصلاح نگرش‌ها و رفتارهای تبعیض‌آمیز پیشنهاد می‌کند.

 ۱. آگاهی از سوگیری‌های ذهنی

اولین قدم برای مقابله با تبعیض، شناخت سوگیری‌های ذهنی خود است. باید بپذیریم که همه‌ی ما ممکن است پیش‌داوری‌هایی داشته باشیم. تمرین "خودآگاهی" به ما کمک می‌کند رفتارها و افکار تبعیض‌آمیز را در خود شناسایی کنیم.

۲. آموزش همدلی

همدلی یعنی توانایی درک احساسات دیگران. وقتی خود را جای دیگران بگذاریم، احتمال تبعیض کاهش می‌یابد. آموزش همدلی در مدارس، سازمان‌ها و خانواده‌ها می‌تواند نقش مهمی در کاهش تبعیض ایفا کند.

 ۳. تماس مستقیم با گروه‌های مختلف

تحقیقات نشان داده است که **تماس و ارتباط مثبت بین گروه‌ها** می‌تواند تعصب و تبعیض را کاهش دهد. وقتی افراد از نزدیک با فرهنگ‌ها، مذاهب یا طبقات دیگر آشنا می‌شوند، کلیشه‌ها شکسته می‌شود.

 ۴. گفت‌وگو و آموزش فرهنگی

برگزاری گفت‌وگوهای فرهنگی، کارگاه‌های روانشناسی و برنامه‌های آموزشی در مورد تبعیض می‌تواند آگاهی جمعی را بالا ببرد. زبان آموزش باید ساده، صادقانه و بدون قضاوت باشد.

 ۵. اصلاح قوانین و ساختارهای ناعادلانه

روانشناسی اجتماعی می‌گوید برای تغییر رفتار جمعی، باید ساختارها نیز تغییر کنند. بنابراین، قوانین ضدتبعیض، استخدام عادلانه، برابری جنسیتی و فرصت برابر باید به‌صورت عملی در جامعه اجرا شود.


 نقش خانواده در پیشگیری از تبعیض

خانواده اولین محیطی است که کودک در آن با مفهوم تفاوت آشنا می‌شود. اگر والدین با احترام، پذیرش و مهربانی رفتار کنند، کودک یاد می‌گیرد که تفاوت‌ها تهدید نیستند. اما اگر والدین از واژه‌هایی مانند "اون‌ها با ما فرق دارن" استفاده کنند، بذر تبعیض در ذهن کودک کاشته می‌شود.

بنابراین، آموزش احترام به تنوع باید از خانه آغاز شود. گفت‌وگو درباره‌ی تفاوت‌های قومی، فرهنگی و جنسیتی با کودکان، ذهن آنها را باز و آماده‌ی پذیرش دیگران می‌کند.



نقش رسانه‌ها در ترویج یا کاهش تبعیض

رسانه‌ها می‌توانند نقش دوگانه‌ای داشته باشند. از یک سو، اگر کلیشه‌های نادرست درباره‌ی گروه‌های مختلف را بازتولید کنند، به تداوم تبعیض کمک می‌کنند. از سوی دیگر، اگر داستان‌ها و فیلم‌هایی تولید کنند که تفاوت‌ها را به عنوان زیبایی‌های انسانی نشان دهد، می‌توانند تبعیض را کاهش دهند.

رسانه‌های اجتماعی نیز در عصر دیجیتال تأثیر زیادی دارند. کاربران باید نسبت به محتوای تبعیض‌آمیز حساس باشند و از انتشار پیام‌های نفرت‌پراکن خودداری کنند.


تبعیض از نگاه روانشناسی مثبت‌گرا

روانشناسی مثبت‌گرا به جای تمرکز بر آسیب‌ها، بر رشد و توانمندی انسان تمرکز دارد. از دید این رویکرد، مقابله با تبعیض یعنی تقویت ارزش‌هایی مانند مهربانی، پذیرش، همکاری و عدالت.

وقتی افراد یاد بگیرند که خود و دیگران را بدون قضاوت بپذیرند، جامعه‌ای سالم‌تر و شادتر ساخته می‌شود. روانشناسی مثبت‌گرا تأکید دارد که هر انسان فارغ از رنگ، مذهب، جنسیت یا زبان، شایسته‌ی احترام و عشق است.
تبعیض ریشه در تاریخ، فرهنگ و روان انسان دارد، اما غیرقابل تغییر نیست. با آموزش، آگاهی، گفت‌وگو و رشد فردی می‌توان ذهن‌ها را تغییر داد. روانشناسی تبعیض به ما نشان می‌دهد که تبعیض در اصل از ترس، ناآگاهی و احساس ناامنی زاده می‌شود. اگر بتوانیم این احساسات را با همدلی و آگاهی جایگزین کنیم، جهان جای بهتری برای زندگی خواهد بود.

کاهش تبعیض یعنی حرکت به سوی جامعه‌ای که در آن تفاوت‌ها نه تهدید، بلکه زیبایی هستند. در چنین جامعه‌ای انسان‌ها به جای برتری‌جویی، به برابری و احترام متقابل ایمان دارند.


۲۵ بازدید


۲ امتیاز


۰ نظر
نظرات کاربران


هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
نظر شما چیست ؟!
شما نیز می توانید نظر خود را راجب این مقاله در زیر بنویسید !
نام کامل شما * :
نام کامل خود را وارد کنید !
آدرس ایمیل شما :
آدرس ایمیل خود را وارد کنید !
متن نظر شما :
نظر خود را به فارسی در بالا بنویسید !
کد امنیتی :
کد امنیتی روبرو را وارد نمایید !
انسان خوشبخت نمی شود اگر برای خوشبختی دیگران نکوشد !
شما هم می توانید در این کار سهیم باشید ! کمک های مالی شما مایه دلگرمی ماست !
دریافت کمک های مردمی
جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی ایران
جمعیت همیاران سلامت روان با هدف افزایش توانمندی اقشار مختلف جامعه در راستای افزایش سطح سلامت روان و پیشگیری از آسیب های اجتماعی فعالیت می نماید. باور ما بر این است که با افزایش مشارکت جویی و احترام به خرد جمعی و رویکرد تسهیل گرانه می توانیم در ارتقای سطح کیفیت زندگی اقشار جامعه تاثیر داشته باشیم. این سایت با همت و تلاش و پیگیری مستمر جناب آقای حمید بیخسته مدیر روابط عمومی جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی کشور در سال 1395 راه اندازی گردید.
تمامی حقوق محفوظ و متعلق به جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی ایران می باشد .
Copyright © 2015 for HamyaranIran.ir , By SmProgram web Developer , All rights reserved .