پارادایم تابآوری رسانهای به چارچوبی نظری و عملی اشاره دارد که بر توانایی نظامهای رسانهای، سازمانهای خبری و حتی مخاطبان تأکید میکند تا در برابر بحرانها، شوکها، تهدیدها و تغییرات سریع (مانند جنگ شناختی، اخبار جعلی، فشارهای سیاسی–اقتصادی، تحریمها، بحرانهای اجتماعی یا فناوریهای نوظهور) مقاومت، سازگاری و بازسازی مؤثر داشته باشند.
پارادایم تابآوری رسانهای به معنای توانایی رسانه برای حفظ کارکردهای اصلی خود (اطلاعرسانی، اعتمادسازی، معنابخشی و اثرگذاری اجتماعی) در شرایط ناپایدار، همراه با تطبیق هوشمندانه و یادگیری مستمر است.
پارادایم تابآوری رسانهای ناظر بر ظرفیت رسانه در تداوم ایفای نقشهای بنیادین خود ــ از جمله اطلاعرسانی، تولید اعتماد، معناپردازی و تأثیرگذاری اجتماعی ــ در بستر بیثباتیها و بحرانها، از طریق انطباق آگاهانه و فرایند یادگیری مداوم است
پارادایم تابآوری رسانهای چارچوبی مفهومی برای فهم عملکرد رسانه در شرایط ناپایدار و بحرانی است.
این پارادایم نشان میدهد رسانه چگونه در برابر فشارهای سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فناورانه دوام میآورد. تابآوری رسانهای فقط به معنای بقا نیست. به معنای کنشگری فعال و هوشمندانه است. رسانه تابآور میتواند نقش اطلاعرسانی، اقناع و اعتمادسازی را حتی در بحران حفظ کند. رسانه یک سیستم زنده است، نه یک ابزار منفعل.
پارادایم تابآوری رسانهای یعنی توانایی رسانه برای حفظ کارکردهای اساسی خود در شرایط بحران، همراه با سازگاری، یادگیری و بازسازی مداوم. رسانه تابآور نه فرو میپاشد و نه متوقف میشود. تغییر را میفهمد و آن را مدیریت میکند. اعتماد مخاطب، هسته اصلی تابآوری رسانهای است. بدون اعتماد، رسانه قدرت ندارد.
مؤلفههای اصلی پارادایم تابآوری رسانهای
تابآوری رسانهای بر چند اصل بنیادین استوار است.
مقاومت در برابر تهدیدها اولین اصل است.
جنگ شناختی، اخبار جعلی و فشارهای بیرونی همیشه وجود دارند.
اصل دوم، سازگاری سریع با تغییرات است؛ بهویژه در فناوری و رفتار مخاطب.
اصل سوم، توان بازسازی روایتها و ساختارها پس از بحران است.
رسانهای که نتواند خود را بازتعریف کند، حذف میشود. اخلاق حرفهای و صحت اطلاعات، ستونهای این پارادایم هستند.حقیقت، منبع قدرت رسانه است.
سطوح تابآوری رسانهای
تابآوری رسانهای در سطوح مختلف شکل میگیرد.
در سطح سازمانی، مدیریت منعطف، نیروی انسانی توانمند و پایداری اقتصادی اهمیت دارد.
در سطح محتوایی، کیفیت روایت، دقت خبری و مسئولیت اجتماعی تعیینکننده است.
در سطح فناورانه، امنیت سایبری و حضور مؤثر در پلتفرمهای متنوع ضروری است.
در سطح اجتماعی، ارتباط رسانه با فرهنگ، هویت و نیازهای واقعی جامعه عامل بقاست. این سطوح به هم وابستهاند. ضعف در یکی، کل سیستم را تضعیف میکند.
تمایز با پارادایمهای کلاسیک رسانه
پارادایمهای کلاسیک رسانه بر انتقال پیام و اثرگذاری خطی تمرکز داشتند. مخاطب اغلب منفعل بود.
پارادایم تابآوری رسانهای این نگاه را تغییر میدهد.
مخاطب فعال است. رسانه شبکهای است. معنا در تعامل شکل میگیرد. این پارادایم رسانه را بخشی از اکوسیستم پیچیده اجتماعی میداند. رسانه جدا از جامعه نیست و بالاتر از آن هم قرار ندارد.
پارادایم تابآوری رسانهای پاسخی ضروری به جهان پرآشوب امروز است. رسانهای که تابآور نباشد، حذف میشود. رسانه تابآور اعتماد میسازد، یاد میگیرد و خود را بازآفرینی میکند. آینده رسانه متعلق به سیستمهای انعطافپذیر، اخلاقمحور و مخاطبمحور است. تابآوری یک انتخاب نیست. یک ضرورت است.
۵ بازدید
۱ امتیاز
۰ نظر
هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
