کوچینگ تاب‌آوری فرآیندی تعاملی و حمایتی است که با هدف تقویت توانایی فرد برای سازگاری مؤثر با چالش‌ها، فشارها و تغییرات زندگی انجام می‌شود.
در این رویکرد، کوچ به مراجع کمک می‌کند تا منابع درونی و بیرونی خود را شناسایی و فعال کند، تا در مواجهه با بحران‌ها نه‌تنها دوام بیاورد، بلکه رشد و شکوفایی بیشتری را تجربه کند.

تاب‌آوری به معنای بازگشت به حالت تعادل پس از تجربه‌ی دشواری نیست، بلکه شامل رشد شخصی، افزایش خودآگاهی و یافتن معنا در دل ناملایمات است.
کوچ در این مسیر با استفاده از پرسش‌های قدرتمند، گوش‌دادن عمیق و بازتاب‌دادن احساسات و افکار مراجع، او را به درون‌نگری و کشف توانمندی‌هایش دعوت می‌کند.
این فرآیند سبب می‌شود مراجع نگرش خود را نسبت به مشکلات تغییر دهد و از نقش قربانی به نقش کنشگر و خالق تجربه‌ی خود حرکت کند.

در کوچینگ تاب‌آوری، تمرکز بر سه بعد اصلی است: ذهنی، هیجانی و رفتاری.
کوچ به مراجع کمک می‌کند تا الگوهای فکری ناکارآمد را شناسایی و بازسازی کند، احساسات خود را به‌صورت سالم ابراز نماید و رفتارهایی را انتخاب کند که با ارزش‌ها و اهداف زندگی‌اش هم‌راستا باشند. علاوه بر این، ایجاد حمایت اجتماعی، تقویت امید و پرورش حس معنا از عناصر کلیدی در افزایش تاب‌آوری هستند.

کوچینگ تاب‌آوری روشی برای ساختن زندگی‌ای متعادل‌تر، آگاهانه‌تر و رضایت‌بخش‌تر به شمار می‌آید.
فرد تاب‌آور با کمک کوچ می‌آموزد که هر مانع، فرصتی برای رشد است و در هر شرایطی می‌تواند مسیر خود را با اعتماد، آرامش و قدرت درونی ادامه دهد.


نحوه­ تفکر ما درباره­ رویدادها به طور قدرتمندی بر رفتارها و واکنش­های هیجانی ما تاثیر می­گذارد.
به همین دلیل، نحوه­ تفکر افراد درباره­ رویدادها اساس کوچینگ شناختی رفتاری است، و در این کتاب بر آن بسیار تاکید شده است.
بررسی تفکرمان نقطه­ شروعی برای آشنایی با دنیای درونی­مان است، و از این طریق می­توانیم بفهمیم که در مواجهه با سختی­ها، نگرش­ها و باورهای­مان کمک کننده­ یا مانع و آسیب رساننده هستند.

کوچینگ تاب آوری شکلی تخصصی از کوچینگ است که افراد را قادر می سازد تا به طور موثر با چالش ها مقابله کنند و از شکست ها نجات یابند.
این شامل کار با یک مربی حرفه‌ای تاب‌آوری است که به افراد کمک می‌کند از طریق استراتژی‌های عملی، راهنمایی و پشتیبانی، ذهنیت منعطف و تاب آوری را ایجاد کنند.

کوچینگ تاب آوری بر ایجاد دارایی های شخصی، تمجید از فرآیندهای رشد و بحث در مورد تجربیات گذشته برای افزایش مهارت های تاب آوری تمرکز دارد.

این شکل از کوچینگ برای هر کسی که با چالش‌های دشوار، انتقال یا مهاجرت، استرس مزمن یا هدف رشد شخصی یا حرفه‌ای مواجه است، سودمند است.

هدف کوچینگ تاب‌آوری القای یک ذهنیت راه‌حل‌محور است که شکست و ناراحتی را پوشش و منجر به مهارت‌های بهتر حل مسئله و بهبود رفاه عاطفی می‌شود

کشف نگرش­ها و باورهای فرد ممکن است فوراً نشان ندهد که آن فرد در سختی­ ها  تاب آوری خواهد داشت یا نه: بررسی برشی کوتاه از زندگی فردی که در حال تلاش برای رفع سختی­ هاست نمی­تواند نشانگر چگونگی رفتار او در دراز مدت باشد.

برای مثال، دو مرد که از کار بیکار شده­ اند ناراحت و غمگین ­اند، زیرا در آن لحظه دیدگاه مشابهی نسبت به این اتفاق دارند. ولی آیا می­توان با بررسی همین یک لحظه، فهمید که کدامیک به کوشش ادامه می­دهد و کدامیک دست از کار می­کشد؟ آیا هر دو به زندگی عادی خود بازمی­گردند؟ اگر شخصی را می­شناسید که بسیار با روحیه و مثبت­ اندیش است، نمی­توانید به این نتیجه برسید که او فردی تاب­ آور است زیرا ممکن است تا به حال در شرایط سخت قرار نگرفته باشد و عمق شخصیت او پدیدار نشده باشد.

بنابراین، نمی­توان نتیجه گرفت که از پس مشکلات برخواهد آمد یا نه. به عبارت دیگر، تا زمانی که با سختی مواجه نشوید، نمی­توان سطح تاب ­آوری­ تان را ارزیابی کرد.

اگر در برابر سختی­ های کنونی قوی هستید، به این معنی نیست که در برابر هر چه در آینده پیش بیاید قوی خواهید بود. همچنین اگر دچار نا­­­امیدی شدید، به این معنی نیست که برای همیشه ناامید خواهید ماند.

 معنا ایستا و ثابت نیست، و به نحوه­ ارزیابی ­تان از رویدادهای پیش آمده بستگی دارد، برای مثال، ممکن است زمانی که در شرایطی سخت به سر می­برید، این سه حالت بسیار متفاوت را تجربه کنید: گیج شوید و مرتب از خود بپرسید «چرا من؟»، دچار ناامیدی شوید و بگویید «دیگر نمی­توانم تحمل کنم»، و یا احساس قدرت کنید و بگویید «از پس این هم بر میایم».

در جلسات کوچینگ تاب آوری به این نکات پرداخته میشود :   رهیار حتی اگر خوشش نیاید باید بپذیرد که همه­ افراد معتقد نیستند باید با همه عادلانه رفتار شود، و اینکه او می­تواند تصمیم بگیرد در چه مواقعی در برابر رفتار ناعادلانه­ دیگران از خود دفاع کند.

نحوه­ برخورد با انتقاد، مهارت بسیار مهمی است. ولی اینکه وانمود کنی انتقاد را پذیرفته ­ای و هیچ تاثیری هم بر تو نداشته است، دروغی بیش نیست و به هیچ عنوان نشانه از تاب­ آوری به حساب نمی­آید.

متکی به خود بودن صفت قابل تحسینی است، اما اگر در آن زیاده ­روی شود (تاب­ آوری وسواس­ گونه) به ضررتان تمام می­شود، زیرا همه­ توان خود را برای کمک کردن به خود صرف کرده­ اید و حاضر نیستید این موضوع را بپذیرید.

برخورداری از حمایت دیگران به شما کمک می­کند که احساسات سرکوب شده­ خود را آزاد کنید. این حمایت شاید می­توانست احساس خشم را تسکین دهد و از خالی کردن آن بر  سردیگران جلوگیری کند. بنابراین متکی به خود بودن وقتی دارای تعادل است که دربرگیرنده­ خودحمایتی و حمایت اجتماعی باشد. در نتیجه، تعریف و توصیف از تاب­ آوری باید شامل طیف گسترده ­ای از واکنش­ها و منابع برای مقابله با سختی­ها باشد






برگرفته از کتاب تاب آوری به منزله چارچوبی برای کوچینگ ، مایکل نینان
برگردان : دکتر محمدرضا مقدسی / دکتر مرضیه نزاکت الحسینی
انتشارات رشد