حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی
دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری تاکید کرده است حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌هاست.
تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌ها، سنت‌ها و زبان‌های محلی و دین در برابر تغییرات جهانی است.
تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌ها، سنت‌ها و زبان‌های محلی و دین در برابر تغییرات جهانی است.
این فرآیند شامل تقویت ارتباطات اجتماعی، آموزش نسل‌های جدید و ترویج فرهنگ‌های بومی می‌شود تا جوامع بتوانند در برابر چالش‌ها مقاومت کنند و هویت خود را حفظ نمایند.
هویت یک ساختار پیچیده و پویا است که به طور عمیق بر درک افراد از خود و نحوه درک آنها توسط دیگران تأثیر می‌گذارد.
این مفهوم شامل مجموعه‌ای از عناصر، از جمله ویژگی‌های شخصی، وابستگی‌های اجتماعی، و زمینه‌های فرهنگی است که به طور جمعی احساس فرد از خود را شکل میدهد.
هویت یک سازه چندوجهی است که نحوه درک افراد از خود و نحوه درک آنها توسط دیگران را شکل می دهد.
این شامل ترکیبی از ویژگی‌های شخصی، وابستگی‌های اجتماعی و زمینه‌های فرهنگی است که به طور جمعی احساس فرد از خود را شکل می‌دهند.
هویت در هسته خود شامل مجموعه‌ای از خاطرات، تجربیات، روابط و ارزش‌هاست که به فرد در درک خود کمک می‌کند.
این هویت شخصی می‌تواند شامل جنبه‌هایی مانند ویژگی‌های شخصیتی، دستاوردها، جنسیت، قومیت، ملیت و موقعیت اجتماعی باشد.
این مؤلفه‌ها در تعریف ما و تأثیرگذاری بر تصمیم‌گیری‌ها، رفتارها و تعاملات ما با محیط اطراف بسیار حائز اهمیت هستند.
علاوه بر این، هویت به شدت تحت تأثیر عوامل خارجی مانند فرهنگ و انتظارات اجتماعی قرار دارد.
این تعاملات و تأثیرات می‌توانند به شکل‌گیری هویت‌های جدید منجر شوند و در عین حال هویت‌های سنتی را تحت تأثیر قرار دهند.
بلکه در طول زمان از طریق تجربیات مختلف زندگی، روابط و تأثیرات فرهنگی تکامل می یابد.
اهمیت هویت فراتر از صرف خودآگاهی است و برای رفاه عاطفی، رشد فردی و ارتباطات اجتماعی بسیار حیاتی است.
حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌ها، سنت‌ها و زبان‌های محلی در برابر تغییرات جهانی است.
هویت به طور قابل توجهی بر سلامت روان و رضایت از زندگی تأثیر می‌گذارد.
در دنیای جهانی‌شده امروز، درک تفاوت‌های ظریف هویت اهمیت ویژه‌ای دارد؛ چرا که افراد با چالش‌هایی مانند تبعیض نهادی، همگن‌سازی فرهنگی، و تداخل هویت‌های مختلف مواجه هستند.
هویت را می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: هویت شخصی و هویت اجتماعی. هویت شخصی به ویژگی‌های فردی و ادراک فرد از خود اشاره دارد، در حالی که هویت اجتماعی به چگونگی ارتباط افراد با گروه‌های خاص مانند خانواده، طبقه اجتماعی یا وابستگی‌های فرهنگی مربوط می‌شود.
نظریه هویت اجتماعی که توسط هانری تاجفل و جان ترنر مطرح شده، تأکید می‌کند که عضویت در گروه‌ها تأثیر زیادی بر عزت نفس و احساس غرور افراد دارد.
این نظریه بیان می‌کند که افراد از طریق هویت اجتماعی خود، احساس تعلق، هدف و ارزشمندی پیدا می‌کنند. از این طریق، افراد می‌توانند زمینه‌های مشترکی با دیگران پیدا کنند که حس اجتماع و رشد جمعی را تقویت می‌کند.
در واقع، هویت اجتماعی نه تنها به شکل‌گیری خودآگاهی فردی کمک می‌کند، بلکه موجب ایجاد حس تعلق به یک گروه انسانی بزرگتر نیز می‌شود. این حس تعلق باعث می‌شود که افراد احساس کنند بخشی از یک کل بزرگتر هستند و این امر می‌تواند به تقویت روابط اجتماعی و همبستگی در جامعه منجر شود.
فرآیند شکل‌گیری هویت یک روند پویا و مداوم است که تحت تأثیر مراحل زندگی، زمینه‌های فرهنگی و روابط بین فردی قرار دارد. افراد در مراحل مختلف زندگی ممکن است هویت خود را بر اساس تجربیات شخصی و تغییرات اجتماعی دوباره ارزیابی و تعریف کنند.
وظایف کلیدی در این تکامل شامل کشف پتانسیل فرد، انتخاب اهداف زندگی و شناسایی فرصت‌هایی برای بیان این اهداف به شیوه‌ای معنادار است.
تأثیر والدین و همسالان در دوران کودکی و نوجوانی نقش بسزایی در شکل‌گیری هویت دارد.
آزمایش با نقش‌ها و گروه‌های اجتماعی مختلف می‌تواند به درک عمیق‌تری از خود منجر شود و این دوره به عنوان یک زمان حیاتی برای کاوش هویت شناخته می‌شود.
ارتباطات خانوادگی، ارزش‌ها، باورها و سبک‌های تربیتی والدین می‌توانند تأثیر عمیقی بر شکل‌گیری شخصیت و هویت فرزندان داشته باشند.
محیط اجتماعی و تجربیات شخصی نیز نقش مهمی در این فرآیند ایفا می‌کنند.
تعاملات با همسالان، مدرسه و جامعه به کودکان کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کرده و هویت خود را شکل دهند.
فضای تربیتی مثبت و حمایت والدین و ایجاد فضایی امن برای ابراز احساسات و افکار، به کودکان کمک می‌کند تا هویت مثبت و مستقلی را توسعه دهند.
تاب‌آوری فرهنگی در حفظ هویت نقش اساسی ایفا می‌کند و به جوامع این امکان را میدهد که سنت‌ها و شیوه‌های منحصر به فرد خود را در برابر فشارهای خارجی و آسیب‌های تاریخی حفظ کنند.
تاب‌آوری فرهنگی به توانایی یک جامعه یا گروه در حفظ هویت، سنت‌ها و شیوه‌های خود در برابر فشارها و چالش‌های بیرونی اطلاق شده است.
این مفهوم به ویژه در بررسی چگونگی سازگاری جوامع با تغییرات و حفظ میراث فرهنگی منحصر به فرد خود، حتی در مواجهه با آسیب‌های تاریخی یا تغییرات اجتماعی معاصر، اهمیت دارد.
این نوع تاب‌آوری بر روی مکانیزم‌هایی تمرکز می‌کند که از طریق آن جوامع می‌توانند با خسارات و ناملایمات کنار بیایند و هویت و میراث خود را با وجود اختلالات قابل توجهی، مانند مهاجرت‌های اجباری یا تغییرات اجتماعی، بازسازی کنند.
تاب‌آوری فرهنگی نه تنها شامل قدرت در برابر چالش‌ها بلکه همچنین توانایی نوآوری و خلاقیت در مواجهه با بحران‌ها است.
این ویژگی به جوامع کمک می‌کند تا از تجربیات گذشته یاد بگیرند و پیوندهای اجتماعی خود را تقویت کنند.
حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌ها، سنت‌ها و زبان و ادبیات محلی است که به جامعه هویت می‌بخشند.
این امر نه تنها به تقویت انسجام اجتماعی کمک می‌کند، بلکه در برابر تغییرات جهانی و چالش‌های فرهنگی، قدرت و پایداری را به جوامع می‌بخشد.
این توانایی به گروه‌ها اجازه میدهد تا با تغییرات اجتماعی سازگار شوند و در عین حال هویت فرهنگی خود را تقویت کنند.
تأثیر متقابل بین میراث فرهنگی و هویت شخصی به ویژه در مباحث مربوط به مهاجرت و تشکیل جامعه نمایان است.
افراد هویت خود را در چارچوب فرهنگ اصلی و جامعه مسلط هدایت می‌کنند.
حفظ هویت به دلایل متعددی، به ویژه در زمینه رفاه عاطفی، رشد شخصی و ارتباطات اجتماعی، بسیار حیاتی است. هویت مشخص و تعریف‌شده، حس تعلق و خودارزشمندی را تقویت می‌کند که برای سلامت روان ضروری است. افرادی که دارای حس هویت قوی هستند، معمولاً ثبات عاطفی بیشتری را تجربه کرده و بهتر می‌توانند احساسات پیچیده را مدیریت کنند، که این امر به کاهش خطر افسردگی و احساس تنهایی کمک می‌کند.
هویت و رفاه شخصی
یک تصویر مثبت از خود که ناشی از هویت روشن است، بر تمام جنبه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد؛ از جمله روابط شخصی، موفقیت‌های شغلی و رضایت کلی از زندگی. افرادی که به درک روشنی از هویت خود دست یافته‌اند، معمولاً تصمیمات آگاهانه‌تری اتخاذ می‌کنند که با ارزش‌های آنها همخوانی دارد. این همسویی منجر به افزایش رضایت از زندگی و احساس هدف می‌شود. به عنوان مثال، شناخت علایق و نقاط قوت می‌تواند افراد را به سمت مشاغل یا سرگرمی‌هایی هدایت کند که به سلامت روان آنها کمک می‌کند. در مقابل، افرادی که هویت شخصی ضعیفی دارند—که غالباً ناشی از تجربیات نامطلوب یا آسیب‌های روحی است—ممکن است با احساس انزوا و قطع ارتباط با جامعه مواجه شوند.
هویت و ارتباطات اجتماعی
تعامل با خانواده، همسالان و جامعه بزرگتر تأثیر قابل توجهی بر توسعه هویت دارد.
هویت و رفاه شخصی
یک تصویر مثبت از خود که ناشی از هویت روشن است، بر تمام جنبه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد؛ از جمله روابط شخصی، موفقیت‌های شغلی و رضایت کلی از زندگی. افرادی که به درک روشنی از هویت خود دست یافته‌اند، معمولاً تصمیمات آگاهانه‌تری اتخاذ می‌کنند که با ارزش‌های آنها همخوانی دارد. این همسویی منجر به افزایش رضایت از زندگی و احساس هدف می‌شود. به عنوان مثال، شناخت علایق و نقاط قوت می‌تواند افراد را به سمت مشاغل یا سرگرمی‌هایی هدایت کند که به سلامت روان آنها کمک می‌کند. در مقابل، افرادی که هویت شخصی ضعیفی دارند—که غالباً ناشی از تجربیات نامطلوب یا آسیب‌های روحی است—ممکن است با احساس انزوا و قطع ارتباط با جامعه مواجه شوند.
هویت و ارتباطات اجتماعی
تعامل با خانواده، همسالان و جامعه بزرگتر تأثیر قابل توجهی بر توسعه هویت دارد.
تجربیات اجتماعی مثبت می‌تواند دیدگاه فرد نسبت به هویت اجتماعی‌اش را تقویت کند، در حالی که تعاملات منفی ممکن است بر عزت نفس تأثیر منفی بگذارد
حفظ ارتباط با میراث فرهنگی و جامعه می‌تواند هویت را تقویت کرده و محیطی حمایتی برای رشد و تاب‌آوری فرد فراهم کند.
برای مثال، افرادی که در فعالیت‌های فرهنگی شرکت می‌کنند، ممکن است در زندگی خود معنا و رضایت بیشتری پیدا کنند و بهزیستی کلی خود را ارتقا دهند.
درک هویت نه تنها به نفع فرد است، بلکه توانایی همدلی با دیگران را نیز افزایش میدهد.
هویت قوی به افراد این امکان را میدهد که ارتباطات عمیق‌تری با تجربیات مشترک انسانی برقرار کنند و در نتیجه، شفقت و درک را تقویت نمایند. این قابلیت در ایجاد جوامع حمایت‌کننده و ارتقای انسجام اجتماعی حیاتی است، زیرا افراد یاد می‌گیرند احساسات خود و دیگران را به طور مؤثر هدایت کنند.
چالش‌های هویت
هویت یک ساختار پیچیده و چندوجهی است که افراد در طول زندگی خود در آن حرکت می‌کنند، اما اغلب با چالش‌های متعددی مواجه می‌شوند. این چالش‌ها می‌توانند ناشی از فشارهای اجتماعی، تبعیض‌های نهادی و اثرات جهانی‌شدن باشند که همگی بر نحوه درک افراد از خود و نحوه درک دیگران از آنها تأثیر می‌گذارند.
تبعیض نهادی
افراد گروه‌های غیرمسلط غالباً با اشکال مختلف تبعیض نهادینه‌شده مانند نژادپرستی، جنسیت‌گرایی، دگرجنس‌گرایی و توانایی‌گرایی مواجه هستند. این تبعیض‌ها می‌تواند منجر به احساس پراکندگی از خود شود، زیرا افراد در تلاش هستند تا هویت شخصی خود را با انتظارات و تعصبات اجتماعی تطبیق دهند. برای جوامع به حاشیه رانده‌شده، مذاکره مداوم درباره هویت در مواجهه با چنین چالش‌هایی می‌تواند به ویژه دلهره‌آور باشد و بر عزت نفس و احساس تعلق آنها تأثیر بگذارد.
جهانی شدن و همگن‌سازی فرهنگی
فرآیند جهانی شدن چالش‌های بیشتری را برای شکل‌گیری هویت ایجاد می‌کند. همانطور که فرهنگ‌ها به طور فزاینده‌ای به هم مرتبط می‌شوند، نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که هویت‌های فرهنگی منحصر به فرد ممکن است یکسان شوند. در حالی که قرار گرفتن در معرض چندین فرهنگ می‌تواند تجربیات فردی را غنی کند و خلاقیت را تقویت نماید، همچنین می‌تواند منجر به احساس قطع ارتباط با میراث فرهنگی خود شود. فشار برای انطباق با هنجارهای جهانی می‌تواند سنت‌ها و ارزش‌های محلی را تحت الشعاع قرار دهد و منجر به از دست دادن هویت فرهنگی شود که برای تداوم جامعه بسیار مهم است.
تقاطع و تضادهای هویتی
مفهوم متقاطع بودن، پیچیدگی هویت را برجسته می‌کند، زیرا افراد هویت‌های متداخل متعددی مانند نژاد، جنسیت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی را هدایت می‌کنند. این فعل و انفعال می‌تواند به تضادهای هویتی منجر شود، جایی که جنبه‌های مختلف هویت یک فرد ممکن است با یکدیگر در تضاد باشد. برای مثال، افراد ممکن است در یک جنبه از هویت خود تبعیض را تجربه کنند در حالی که در جنبه دیگر دارای امتیاز باشند، که باعث ایجاد چشم‌انداز ظریفی از امتیازات و معایب می‌شود. چنین تعارضاتی می‌تواند درک فرد از خود و جایگاهش در جامعه را پیچیده کند.
هویت قوی به افراد این امکان را میدهد که ارتباطات عمیق‌تری با تجربیات مشترک انسانی برقرار کنند و در نتیجه، شفقت و درک را تقویت نمایند. این قابلیت در ایجاد جوامع حمایت‌کننده و ارتقای انسجام اجتماعی حیاتی است، زیرا افراد یاد می‌گیرند احساسات خود و دیگران را به طور مؤثر هدایت کنند.
چالش‌های هویت
هویت یک ساختار پیچیده و چندوجهی است که افراد در طول زندگی خود در آن حرکت می‌کنند، اما اغلب با چالش‌های متعددی مواجه می‌شوند. این چالش‌ها می‌توانند ناشی از فشارهای اجتماعی، تبعیض‌های نهادی و اثرات جهانی‌شدن باشند که همگی بر نحوه درک افراد از خود و نحوه درک دیگران از آنها تأثیر می‌گذارند.
تبعیض نهادی
افراد گروه‌های غیرمسلط غالباً با اشکال مختلف تبعیض نهادینه‌شده مانند نژادپرستی، جنسیت‌گرایی، دگرجنس‌گرایی و توانایی‌گرایی مواجه هستند. این تبعیض‌ها می‌تواند منجر به احساس پراکندگی از خود شود، زیرا افراد در تلاش هستند تا هویت شخصی خود را با انتظارات و تعصبات اجتماعی تطبیق دهند. برای جوامع به حاشیه رانده‌شده، مذاکره مداوم درباره هویت در مواجهه با چنین چالش‌هایی می‌تواند به ویژه دلهره‌آور باشد و بر عزت نفس و احساس تعلق آنها تأثیر بگذارد.
جهانی شدن و همگن‌سازی فرهنگی
فرآیند جهانی شدن چالش‌های بیشتری را برای شکل‌گیری هویت ایجاد می‌کند. همانطور که فرهنگ‌ها به طور فزاینده‌ای به هم مرتبط می‌شوند، نگرانی فزاینده‌ای وجود دارد که هویت‌های فرهنگی منحصر به فرد ممکن است یکسان شوند. در حالی که قرار گرفتن در معرض چندین فرهنگ می‌تواند تجربیات فردی را غنی کند و خلاقیت را تقویت نماید، همچنین می‌تواند منجر به احساس قطع ارتباط با میراث فرهنگی خود شود. فشار برای انطباق با هنجارهای جهانی می‌تواند سنت‌ها و ارزش‌های محلی را تحت الشعاع قرار دهد و منجر به از دست دادن هویت فرهنگی شود که برای تداوم جامعه بسیار مهم است.
تقاطع و تضادهای هویتی
مفهوم متقاطع بودن، پیچیدگی هویت را برجسته می‌کند، زیرا افراد هویت‌های متداخل متعددی مانند نژاد، جنسیت و وضعیت اجتماعی-اقتصادی را هدایت می‌کنند. این فعل و انفعال می‌تواند به تضادهای هویتی منجر شود، جایی که جنبه‌های مختلف هویت یک فرد ممکن است با یکدیگر در تضاد باشد. برای مثال، افراد ممکن است در یک جنبه از هویت خود تبعیض را تجربه کنند در حالی که در جنبه دیگر دارای امتیاز باشند، که باعث ایجاد چشم‌انداز ظریفی از امتیازات و معایب می‌شود. چنین تعارضاتی می‌تواند درک فرد از خود و جایگاهش در جامعه را پیچیده کند.
با وجود چالش‌های موجود، افراد و جوامع به طور مداوم تاب‌آوری فرهنگی را از خود نشان می‌دهند. این تاب‌آوری به معنای توانایی انطباق و حفظ هویت‌های متمایز در مواجهه با فشارهای همگن‌سازی است که نقش کلیدی در حفظ ارزش‌های فرهنگی و تقویت حس تعلق دارد.
به‌عنوان مثال، گروه‌های مهاجر معمولاً تاب آوری و هویت فرهنگی خود را از طریق فرآیندهای فرهنگ‌پذیری حفظ می‌کنند و در عین حال به ادغام در جامعه مسلط ادامه می‌دهند. این فرآیند پویا نشان میدهد که هویت ثابت نیست و در پاسخ به تأثیرات مختلف داخلی و خارجی تکامل می‌یابد.
سازگاری فرهنگی یک فرآیند پویا است که افراد و جوامع را با هنجارهای اجتماعی جدید سازگار می‌کند. این سازگاری تحت تأثیر عوامل روانی و اجتماعی متعددی قرار دارد، از جمله قرار گرفتن در معرض فرهنگ‌های جدید و تاب‌آوری شخصی. سفر سازگاری فرهنگی ممکن است چالش‌برانگیز باشد، اما برای رشد شخصی و پیشرفت اجتماعی ضروری است.
قرار گرفتن در معرض هنجارهای جدید اجتماعی از طریق آموزش، رسانه‌ها و روابط شخصی، نقش مهمی در تمایل فرد برای سازگاری ایفا می‌کند. افرادی که با دوستان یا اعضای خانواده‌ای با پیشینه‌های فرهنگی مختلف ارتباط دارند، معمولاً پذیرش هنجارهای جدید را آسان‌تر می‌کنند.
آشنایی با فرهنگ‌های جدید می‌تواند ترس ناشی از ناشناخته‌ها را کاهش دهد.
آشنایی بافرهنگی جدید افراد را قادر سازد تا شکاف بین باورهای موجود خود و واقعیت‌های فرهنگی جدید را پر کنند.
تاب‌آوری شخصی و ذهن آگاهی
ویژگی‌های شخصی مانند تاب‌آوری و ذهن باز تأثیر قابل توجهی بر روند سازگاری دارند. تاب‌آوری به افراد کمک می‌کند تا از چالش‌ها عبور کنند و شرایط جدید را بهتر مدیریت کنند.
تاب‌آوری شخصی و ذهن آگاهی
ویژگی‌های شخصی مانند تاب‌آوری و ذهن باز تأثیر قابل توجهی بر روند سازگاری دارند. تاب‌آوری به افراد کمک می‌کند تا از چالش‌ها عبور کنند و شرایط جدید را بهتر مدیریت کنند.
این در حالی است که ذهن آگاهی به آنها امکان میدهد تا دیدگاه‌های متنوع را بپذیرند.
افرادی که این ویژگی‌ها را دارند، تغییرات فرهنگی را به عنوان فرصت‌هایی برای رشد تلقی می‌کنند.
بنظرمیرسد تلاش مداوم برای تعادل بین بیان فردی و انتظارات اجتماعی ضرورت است.
بررسی اهمیت هویت و تاب‌آوری فرهنگی عوامل شکل‌دهنده هویت‌های فردی و جمعی مورد تاکید قرار میدهد.
همچنین نقش حیاتی این عناصر را در پرورش همدلی، اجتماع و انسجام اجتماعی در جهانی به هم پیوسته نیز روشن می‌سازد.
حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌هاست.
ظهور اینترنت به طور چشمگیری تعاملات فرهنگی را دگرگون کرده است.
این پدیده به افراد این امکان را میدهد که به طور همزمان با چندین فرهنگ در ارتباط باشند.
این تحول به پویایی و سیال بودن هویت فرهنگی کمک می‌کند که بسته به زمینه اجتماعی، قابلیت تغییر دارد و احساس تعلق و سازگاری را تسهیل می‌کند.
با ادامه تکامل هنجارهای فرهنگی، درک تأثیرات روانی این تغییرات اهمیت فزاینده‌ای پیدا می‌کند.
اینترنت نه تنها به عنوان یک ابزار برای تبادل فرهنگی عمل می‌کند، بلکه خود نیز نوعی فرهنگ یا خرده‌فرهنگ است که شامل تمامی فرهنگ‌ها می‌شود.
این پدیده به کاربران این امکان را میدهد که به منابع و اطلاعات مختلف دسترسی پیدا کنند و از محدودیت‌های فرهنگی خود فراتر روند. در نتیجه، اینترنت در کنار فرصت‌هایی که برای گسترش تعاملات فرهنگی فراهم می‌آورد، چالش‌هایی نیز ایجاد می‌کند که نیازمند توجه و بررسی دقیق هستند.
حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگهداری از ارزش‌هاست.
این نه تنها به تقویت انسجام اجتماعی کمک می‌کند، بلکه در برابر تغییرات جهانی و چالش‌های فرهنگی، قدرت و پایداری را به جوامع می‌بخشد.
دکترمحمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه آورده است حفظ هویت و تاب‌آوری فرهنگی به معنای نگه‌داشتن ارزش‌ها، سنت‌ها و زبان‌های محلی در برابر چالش‌های جهانی‌سازی است. این فرایند شامل تقویت ارتباطات اجتماعی، آموزش نسل‌های آینده و ترویج تنوع فرهنگی برای ایجاد جامعه‌ای پایدار و مقاوم می‌باشد.
۹ بازدید
۰ امتیاز
۰ نظر
نظرات کاربران
هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
نظر شما چیست ؟!
شما نیز می توانید نظر خود را راجب این مقاله در زیر بنویسید !
نام کامل شما * :
نام کامل خود را وارد کنید !
آدرس ایمیل شما :
آدرس ایمیل خود را وارد کنید !
متن نظر شما :
نظر خود را به فارسی در بالا بنویسید !
کد امنیتی :
کد امنیتی روبرو را وارد نمایید !
